Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Δανειστική βιβλιοθήκη


Ξεκινάμε τον αλληλοδανεισμό, μεταξύ των μελών της λέσχης,  βιβλίων μας αγαπημένων και δημιουργούμε για το σκοπό αυτό ένα ηλεκτρονικό "εκθετήριο". 
Μπορείτε ν' αφήνετε σχόλια με τα βιβλία που θέλετε να δανείσετε ή να δανειστείτε.


1. "Junky", Ου. Μπάροουζ




Έκανε την καθιερωμένη ερώτηση. "Γιατί πιστεύετε πως έχετε ανάγκη τα ναρκωτικά, κύριε Λι;" Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όταν κάποιος σου κάνει αυτήν την ερώτηση δεν γνωρίζει το παραμικρό για την πρέζα. "Τη χρειάζομαι για να σηκωθώ το πρωί απ’ το κρεβάτι, τη χρειάζομαι για να πλυθώ και να βάλω κάτι στο στόμα μου" . "Εννοώ την οργανική σας εξάρτηση". Σήκωσα τους ώμους μου. Αυτός περίμενε να του κάνω τη διάγνωση και να τον βγάλω από τον κόπο. "Γιατί με φτιάχνει". Το "Τζάνκι" είναι ένα μυθικό βιβλίο, ένα διερευνητικό μυθιστόρημα του άγριου κόσμου των ναρκωτικών ουσιών. Με αυτό το πρώτο του βιβλίο ο Μπάροουζ αναδείχθηκε ως ο κατεξοχήν συγγραφέας του εφιαλτικού αγώνα ενάντια στα ναρκωτικά και της εξάρτησης από αυτά, εμπειρία που τον βασάνισε σε όλη σχεδόν τη ζωή του. Η ανθρωπολογική ματιά του Μπάροουζ, λακωνική, λιτή, απόμακρη, εξισορροπείται από τον ανοιχτό και ειλικρινή χαρακτήρα της αφήγησης. Ο Μπάροουζ αφηγείται με τόλμη λεπτομέρειες από τις σκέψεις, την ψυχολογία και τις πράξεις των εξαρτημένων, με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες στο περιθώριο της Νέας Υόρκης, στην Ομοσπονδιακή φυλακή/νοσοκομείο του Λέξιγκτον στο Κεντάκι, καθώς και στη Νέα Ορλεάνη και στην πόλη του Μεξικού.

{ από : Μάκη Πατσούρη }


Το θέλω : makpats2003@gmail.com



2. "1Q84", Χ. Μουρακάμι




Δυο ιδανικοί εραστές ψάχνουν ο ένας τον άλλο χωρίς ούτε οι ίδιοι να το συνειδητοποιούν, σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε ένα χρόνο ρευστό, απροσδιόριστο. Αλλά τους οδηγεί η αγωνία, η μανία της συνάντησης. Η Αομάμε και ο Τένγκο ζουν παράλληλα, διασχίζοντας τον τόπο και το χρόνο, βαδίζοντας ανάποδα σε ημερολόγια και χάρτες και ρισκάροντας τα πάντα μέσα στο άκρως ποιητικό και επικίνδυνο σύμπαν του Μουρακάμι. Μυστικές αδελφότητες, σέκτες, φαύλοι εξουσιαστές, αδίστακτοι δολοφόνοι, εκδικητές, μαύρες μαγικές ιστορίες, πρωτόγνωρες δίοδοι, αποκαλυπτικές ρωγμές, μια χρυσαλλίδα στα σύννεφα, ψυχεδέλεια και παράδοση, στοιχειωμένες μουσικές, νοσταλγία, μια ματιά στο φεγγάρι – ή στα φεγγάρια. Στα δυο φεγγάρια του 1Q84, αυτής της Πόλης των γάτων.


Το πολυσυζητημένο magnum opus του Μουρακάμι συνιστά ένα πρωτοφανές αφηγηματικό ξεφάντωμα, ένα πανηγύρι λέξεων, εικόνων, αισθήσεων και, όταν τελειώνει η φαντασμαγορία, αυτό που μένει δεν είναι παρά μια απλούστατη –και γι’ αυτό ασύλληπτα συναρπαστική– ιστορία αγάπης, ένα ερωτικό παραμύθι που συνοψίζεται στο αφοπλιστικό, παράφορο, λυτρωτικό κράτημα των χεριών.

{ από : Μάκη Πατσούρη }



Το θέλω : makpats2003@gmail.com


3. "Η μάσκα του Δημητρίου", Ε. Άμπλερ



"Βλέπετε, κ. Λάτιμερ; Αυτή είναι η ιστορία. Ανολοκλήρωτη. Αντι-καλλιτεχνική. Δίχως έρευνας, υπόπτους, καλυμμένα κίνητρα· απλώς βρώμικη."
Ο Λάτιμερ, το 1938, Άγγλος συγγραφέας κοινωνιολογικών μελετών και αστυνομικών μυθιστορημάτων με κάποια επιτυχία, αντικρίζει στο νεκροτομείο της Κωνσταντινούπολης το πτώμα του Δημήτριου. Κι αρχίζει ένα οδοιπορικό από πόλη σε πόλη για να ανασυνθέσει τη ζωή του Δημήτριου στα Βαλκάνια και την Ευρώπη του μεσοπολέμου με τις πιο αναπάντεχες εξελίξεις.
Δημήτριος Μακρόπουλος ή Δημήτριος Τάλατ ή Ταλάδης, Ελληνόφωνος Τούρκος. Πρώην εργάτης στα σύκα, δολοφόνος, κλέφτης, λαθρέμπορος ναρκωτικών, νταβατζής, κατάσκοπος, έμπορος λευκής σάρκας, νταής, κεφαλαιούχος.
Το 1922, κατά την καταστροφή της Σμύρνης, έσφαξε έναν Εβραίο τοκογλύφο. Στην Αθήνα, στους προσφυγικούς καταυλισμούς, λήστεψε έναν άλλο. Το 1923 είναι μπλεγμένος στη Σόφια σε μια απόπειρα πραξικοπήματος με δολοφονίες μελών της βουλγαρικής κυβέρνησης. Το 1924 αναμείχθηκε σε απόπειρα δολοφονίας του Κεμάλ στην Αδριανούπολη. Το 1926 στη Γιουγκοσλαβία κατασκοπεύει για λογαριασμό της Γαλλίας. Δουλεύει για λογαριασμό της Ευρασιατικής Τράπεζας Πίστεως, μιας διεθνούς τράπεζας με έδρα το Μονακό που είναι μπλεγμένη σε πραξικόπημα στα Βαλκάνια και χρηματοδοτεί παράνομα εργαστήρια παραγωγής ναρκωτικών...

O Ερικ Αμπλερ στο βιβλίο του Η μάσκα του Δημήτριου (εκδόσεις Αγρα) ανασυνθέτει τα Βαλκάνια του Μεσοπολέμου, μέσα από τον ήρωά του Δημήτριο Μακρόπουλο ή Δημήτριο Τάλατ ή Ταλάδη, ελληνόφωνο Τούρκο. Πρώην εργάτης στα σύκα, δολοφόνος, κλέφτης, λαθρέμπορος ναρκωτικών, νταβατζής, κατάσκοπος, έμπορος λευκής σαρκός, νταής, κεφαλαιούχος, ο Δημήτριος δολοφονείται και το πτώμα του αναγνωρίζεται στο νεκροτομείο της Κωνσταντινούπολης από έναν εγγλέζο συγγραφέα κοινωνιολογικών μελετών και αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ο Δημήτριος είναι ένα είδος επιτομής του βαλκάνιου πολυμήχανου πολίτη, που θα μπορούσε να ζει και σήμερα, στα Βαλκάνια του τράφικινγκ γυναικών, στα Βαλκάνια-σταυροδρόμι διακίνησης ναρκωτικών, ιδιαίτερα στο Κοσσυφοπέδιο, από την Κεντρική Ασία προς την Ευρώπη.

'Ενα πολύ αξιόλογο βιβλίο για τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας

{ από : Μάκη Πατσούρη }


Το θέλω : makpats2003@gmail.com

5 σχόλια:

DeProfundisreadingclub είπε...

Μάκη μόλις χαλαρώσω από τα βιβλία που έχω για διάβασμα, θα σου ζητήσω του Μπάροουζ!

makpats είπε...

Θα διοργανώσουμε "ειδικές" βραδιές ανάγνωσης για το "Junky".

DeProfundisreadingclub είπε...

Εννοείται ότι είμαι μέσα!

makpats είπε...

Εδώ κολλάει εκείνο που "έριξε" την Αθηνά όταν πρωτογνωριστήκαμε : " Όταν τα σταχτοδοχεία γεμίζουν με αποτσίγαρα και οι μποτίλιες αδειάζουν από κρασί, οι αυταπάτες πλησιάζουν αθόρυβα τον πότη (ποιητή)"...

DeProfundisreadingclub είπε...

Τέτοια λες και θα ξαναπεί ο Θάνος: "όλο για τον Μάκη ακούω. Μήπως πρέπει να ανησυχώ";
Χαχαχα!
Πέρα από τη πλάκα πάντως, κανονίστε με την Αθηνά μέσα στις γιορτές να βρεθούμε και να αναγνώσουμε. Κρασί και πουράκια υπάρχουν πάντα στο σπίτι. Εσείς φέρτε το βιβλίο σας, τα τσιγάρα σας και υλικά για τη μάχη της σαλάτας.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *