"Ανεμώλια", Ισίδωρος Ζουργός

Ανάγνωση / Συζήτηση την Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Τα "Ανεμώλια" είναι ένα βιβλίο για την αντρική φιλία και τη φυγή. Μια παρέα φίλων από παιδιά δραπετεύει μ' ένα ιστιοπλοϊκό στην αρχή του καλοκαιριού αφήνοντας πίσω για πάντα όλη την προηγούμενη ζωή τους. Μέσα από τις περιπέτειες του ταξιδιού, το πικρό χιούμορ, τα απρόοπτα και την παλινδρομική μνήμη του αφηγητή αναδύεται ο πρόσφατος νεοελληνικός μηδενισμός και η δίνη στην οποία έχει πέσει η χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια.

"Ανεμώλια" στη γλώσσα του Ομήρου είναι τα λόγια του ανέμου, τα μάταια, τα ανώφελα. Σ' αυτό το μυθιστόρημα που το διατρέχει μια συνεχής συνομιλία με τον ομηρικό κόσμο, ανεμώλια είναι η διαφυγή από τον κόσμο της αρσενικής απελπισίας, η απόδραση από την ασφυκτική καθημερινότητα αλλά και η δίψα για την αναζήτηση της νεότητας κι εκείνης της ομορφιάς που καταλύει τον χρόνο.

"Η κομψότητα του Σκαντζόχοιρου", Μαριέλ Μπαρμπερί

Ανάγνωση / Συζήτηση την Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Σπάνιες στιγμές αληθινής ομορφιάς μέσα από υπέροχες σελίδες λογοτεχνίας, με έξυπνο χιούμορ, ευαισθησία και αγάπη για τη ζωή, σε μια αριστουργηματική αφήγηση με δύο πρόσωπα:

"Το όνομα μου είναι Ρενέ. Είμαι πενήντα τεσσάρων χρονών, χήρα, μικρόσωμη, στρουμπουλή και άσχημη. Τα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια είμαι η θυρωρός του κτιρίου στην οδό Γκρενέλ 7, ενός όμορφου μεγάρου, που χωρίζεται σε οκτώ μεγάλα υπερπολυτελή διαμερίσματα. Δε σπούδασα, ήμουν πάντοτε φτωχή, διακριτική και ασήμαντη. Ανταποκρίνομαι όμως τέλεια σε ό,τι η κοινωνία πιστεύει ως υπόδειγμα θυρωρού πολυκατοικίας· κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι γνωρίζω πολύ περισσότερα από τους πλούσιους αλαζόνες".

"Το όνομα μου είναι Παλόμα. Είμαι δώδεκα χρονών και μένω στην οδό Γκρενέλ 7, σ' ένα αρχοντικό διαμέρισμα. Εντούτοις, παρά την καλοτυχία και τα πλούτη, από πολύ καιρό ξέρω ότι ο τελικός προορισμός μου είναι η γυάλα με τα ψάρια. Πώς το γνωρίζω; Τυχαίνει να είμαι έξυπνη. Εξαιρετικά έξυπνη, μάλιστα. Γι' αυτό έχω πάρει την απόφαση μου· στο τέλος της σχολικής χρονιάς, τη μέρα των γενεθλίων μου, στις 16 Ιουνίου, θ' αυτοκτονήσω".
Δύο ηρωίδες διαφορετικές μεταξύ τους, με κρυμμένους εσωτερικούς κόσμους και ανείπωτα μυστικά, που θα αποκαλυφθούν με την άφιξη του κυρίου Όζου, ενός καλλιεργημένου και πλούσιου Γιαπωνέζου.

"Ο άνθρωπος που ξέχασε τη γυναίκα του", Τζον Ο' Φάρελ

Ανάγνωση / Συζήτηση την Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Πολλοί σύζυγοι ξεχνούν διάφορα: ξεχνούν ότι η γυναίκα τους είχε ένα σημαντικό ραντεβού το πρωί ξεχνούν να πάρουν τα ρούχα απ’ το καθαριστήριο ορισμένοι ξεχνούν μέχρι και την επέτειο του γάμου τους.

Αλλά ο Βον έχει ξεχάσει την ίδια την ύπαρξη της γυναίκας του. Το όνομά της, το πρόσωπό της, την κοινή τους ιστορία, ό,τι του είπε ποτέ, ό,τι της είπε ποτέ – έχουν όλα χαθεί, σβησμένα μυστηριωδώς σε μια καταστροφική στιγμή απώλειας μνήμης. Και τώρα πρέπει να την ανακαλύψει 

εκ νέου – μόνο και μόνο για να μάθει ότι βρίσκονται στα πρόθυρα διαζυγίου. 

Ο άνθρωπος που ξέχασε τη γυναίκα του είναι η αστεία, συγκινητική και σπαραξικάρδια ιστορία ενός ανθρώπου που βιώνει ακριβώς αυτά. Και που θα κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του για να γυρίσει το χρόνο πίσω, για μια τελευταία ευκαιρία να διεκδικήσει τη ζωή του απ’ την αρχή.

"Νορβηγικό δάσος", Χαρούκι Μουρακάμι

Ανάγνωση / Συζήτηση την Παρασκευή 17 Μαϊου 2013

I once had a girl, or should I say, she once had me... She showed me her room, isn't it good, Norwegian wood?

Ο Τόρου Βατανάμπε δε χρειάζεται τη μυρωδιά καμιάς μαντλέν, αρκούν οι στίχοι και η μουσική των Μπιτλς για να ελευθερωθεί η μνήμη, ανεξέλεγκτη, και να ανασύρει κομμάτια του εαυτού της από το μακρινό παρελθόν. Οδηγημένος από τη μελωδία, ο Τόρου θυμάται τη Ναόκο, την πρώτη μεγάλη του αγάπη – και κορίτσι του καλύτερου φίλου του. Η Ναόκο αγαπούσε αυτό το τραγούδι και ποιος μπορεί να πει αν είναι η γυναίκα ή η μουσική –ή και οι δύο– που γεννούν στον Τόρου τις εικόνες της φοιτητικής του ζωής, είκοσι χρόνια πριν, στο Τόκιο, την έντονη εποχή των παθών, του ερωτισμού και του σεξ, αλλά και την εποχή της ματαίωσης, των άτυχων επιθυμιών, της απώλειας.

Είναι η εποχή που εισβάλλει στη ζωή του σαρωτικά η Μιντόρι, η γυναίκα-γρίφος και δίλημμα, η γυναίκα-ορόσημο που έμαθε στον νεαρό Τόρου Βατανάμπε τι σημαίνει να επιλέγεις ανάμεσα στο μέλλον και στο παρελθόν.

Βαθύτατα υπαρξιακός και παράδοξα ρεαλιστής, ο μεγάλος Χαρούκι Μουρακάμι σε αυτό το πιο ανθρώπινο από τα μυθιστορήματά του στήνει μια περίλυπη, νοσταλγική γιορτή για τη χαμένη νιότη και τον έρωτα που γλιστρά συνέχεια, μα δίχως να μας στερεί ποτέ τη γλυκύτητα της προσδοκίας του.

"Καβαφικοί Φόνοι", Θοδωρής Παπαθεοδώρου

Ανάγνωση / Συζήτηση την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Ύστερα από τέσσερις εξευτελιστικές υποθέσεις μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο, ο κυνικός και άξεστος ντετέκτιβ Νίκος Μάντης βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο σημαντικές προκλήσεις: τον ποιητικά σκηνοθετημένο φόνο μιας υπερήλικης, εκκεντρικής και πάμπλουτης πρώην ιδιοκτήτριας πορνείου, λάτριδος του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, και τη συνάντησή του με το δόκτορα Ξενοφώντα Δαρείο, αλεξανδρινό αρχαιολόγο, παθιασμένο καβαφιστή και πρώην καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος συγκεντρώνει πάνω του ό,τι ακριβώς σιχαίνεται ο Μάντης. Είναι μορφωμένος, μυστηριώδης, απόκοσμος και, κυρίως, ομοφυλόφιλος. 

Καθώς στην Αθήνα και την Αλεξάνδρεια οι καβαφικοί φόνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον σαν μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων, οι δυο αλλόκοτοι συνεργάτες αποδύονται σ’ ένα ασθματικό κυνήγι για να ανακαλύψουν πρώτοι το μυστικό που φυλάσσουν πεισματικά τρεις γριές πόρνες στην αινιγματική Λέσχη της Ιθάκης και να λύσουν την ιεροτελεστική ακολουθία των εγκλημάτων νιώθοντας στο πετσί τους τους στίχους του λατρεμένου ποιητή:

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν...

Ας ψηφίσουμε το βιβλίο που μας άρεσε περισσότερο!

Η ψηφοφορία ξεκίνησε και ολοκληρώνεται στις 10/12/2013

Σκέψου έναν αριθμό - Τζον Βέρντον

Ανάγνωση /  Συζήτηση την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013 

Σκέψου έναν αριθμό. Έναν οποιονδήποτε.

Δες πόσο καλά γνωρίζω όλα σου τα μυστικά.

Αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις στο γράµµα που έλαβε µυστηριωδώς ο Μαρκ. Και ήταν µόνο η αρχή. Μια σειρά από παράξενα στιχάκια µε αµφίσηµα µηνύµατα και γρίφους οδηγούν τον Μαρκ να ζητήσει βοήθεια από τον παλιό του συµµαθητή και διάσηµο ντετέκτιβ, Ντέιβ Γκάρνεϊ. 

O Ντέιβ, 47χρονος συνταξιούχος αστυνοµικός µε εξαιρετικές επιτυχίες στην εξιχνίαση εγκληµάτων µε κατά συρροή δολοφόνους, προσπαθεί να προσαρµοστεί στους ήρεµους πια ρυθµούς της νέας του ζωής. Όµως, µπροστά στην έκκληση του φίλου του το αστυνοµικό δαιµόνιο ενεργοποιείται, οδηγώντας τον ξανά σε απρόβλεπτες καταστάσεις. 

Ο Μαρκ βρίσκεται νεκρός και δύο ακόµη δολοφονίες περιπλέκουν πιο πολύ την υπόθεση. Η ζωή του Ντέιβ απειλείται…